Het Kaasplankje
Laten we het eens hebben over een kaasplankje
Waarom rood wit en blauw? Gewoon chauvinisme, we kunnen de Fransen daarvan “beschuldigen’, maar wij Hollanders kunnen er ook wat van. Heerlijke harde kazen, maar ook super zacht is iets wat wij laaglanders niet schuwen. Het heeft zijn oorsprong in onze reislust, maar ook in de meegebrachte eetcultuur van onze medelanders.
Inmiddels zijn we gewend aan deze drie kleuren kaas die zich goed laten smaken in opbouwende volgorde, zo na of in plaats van een dinertje. Het is niet zo dat blauw altijd het meest de kaken doet wijken.
Soms is er een witte die zo vol geur zit, dat de mond vanzelf sluit. Die neem je dan als laatste en daar geniet je extra van met een dessert muskaat wijn, een goede witte port of een sinds kort door ons herontdekte smaakvolle cream sherry. Niet te versmaden met goede (gerookte) noten en dadelbrood.
Ook een dipje mag niet ontbreken, wij Nederlanders zijn echte mosterd kaasgenieters maar een vijgenspread, of chutney van pruimen of uien maakt dat kaassmaken zich verdiepen.
Zelf een kaasplankje samenstellen.
Neem heerlijk dadelbrood, stevig en je hebt maar heel weinig nodig.
Brie de Meaux een rauwe koemelkkaas, wit schimmel die aan de oorsprong van het brie maken staat. Een kaas die al van voor kwam in de vroege middeleeuwen. Bij ons is de kaas niet zo oud, maakt u zich geen zorgen. Brie is prettig te garneren met lekkere geroosterde walnoten of pecannoten.
Roquefort Papillon een kaas van rauwe schapenmelk, een prachtige blauwschimmel die zichzelf de hemel in prijst als hij samen met zoetigheid wordt gepresenteerd.
Verse vijgen
Bak eens verse vijgen erbij.
Halveer deze vijgen, leg ze op de gesneden zijde in een pan ( die niet beschadigd is, bij voorkeur keramisch, anders blijven de vijgenpitjes in de pan), bak ze 15 seconden op een matig vuurtje. Draai de vijgen en laat heel even staan. Schenk een rode port siroop over de vijgen. Voeg de vijgen toe aan het kaasplankje.
Vergeet niet een goede rode kaas erbij, wat te denken van een Epoisses een koemelkkaasje. De Epoisses wordt ‘gewassen’ in Marc de Bourgogne (druivendistelaat). Deze kaas is zo (ahum) smaakvol, dat hij best als laatst wordt genuttigd, de Fransen noemen de smaak unique, wij Nederlanders noemen het gewoon stinkkaas maar dan wel een van het betere soort.
Vergeet niet u bent de baas over uw eigen smaakpapillen en misschien houdt u wel van het steeds verrassen van deze mondorgaantjes en eet u gewoon steeds van alles door elkaar.
Geniet dus maar.
Gerdien Bosch
De Kracht van Ambacht